Op de basisschool heb ik kennisgemaakt met improvisatietheater. Op dat moment gebeurde er veel in mijn leven, waardoor ik dit goed kon gebruiken als uitlaatklep.

Voor mij was het ook het moment om gezien en gehoord te worden. Ik beleefde er zoveel plezier aan en kon mijn zorgen even achter mij laten. Later ontdekte ik dat het mijn reddingsboei was en hoe het mij sterker en zelfverzekerder heeft gemaakt. 
Daardoor is het voor mij ook zo belangrijk dat elke deelnemer zich gehoord en gezien voelt. Dat ze zich even geen zorgen hoeven te maken of ze het wel goed doen. Zich uitleven, creatief bezig zijn en zelfverzekerd zichzelf kunnen zijn.